Węgiel do rysowania
( ilość produktów: 10 )Rysowanie węglem to – mimo brudnych palców – czysta przyjemność. Najczęściej wykorzystuje się go do szkicowania. Węgiel do rysowania pozwala na swobodną ekspresję i zamaszystość ruchów. Rozcierając go po powierzchni papieru, można uzyskać niezwykle realistycznie wyglądające cienie.
Jak rysować węglem artystycznym
Węgiel naturalny to prawdopodobnie jedno z najstarszych narzędzi do rysowania znanych ludzkości. Używano go do pokrywania malunkami ścian jaskiń. Pojawił się wraz z odkryciem ognia. Rysowanie kawałkiem spalonego drewna było praktyczne - był efektem ubocznym palonych ognisk. Choć od epoki paleolitu minęły dwa miliony lat, węgiel artystyczny ciągle jest chętnie wykorzystywany przez artystów i amatorów na całym świecie. Pełnoprawną techniką artystyczną stał się dopiero w XIX wieku. Do tworzenia swoich dzieł używali go wybitni artyści, jak Leonardo da Vinci czy Pablo Picasso.
Węgiel rysunkowy jest idealny do nauki odwzorowywania gry świateł i cieni. Przy jego użyciu łatwo uzyskać można efekt realistycznej obłości rysowanych obiektów. Rysowanie węglem nie różni się zasadniczo od rysowania ołówkiem, chociaż szkicując węglem, nieco trudniej o wyraziste, drobne detale. Jest to oczywiście możliwe przy użyciu twardego węgla w drewnie. Ołówkiem z kolei trudno uzyskać tak realistyczny efekt cieniowania. Węgiel do rysowania nie odbija światła, łatwo nim uzyskać w 100% matowy, piękny efekt.
Węgiel do rysowania to, obok suchych pasteli, ulubiony środek wyrazu najmłodszych artystów, dlatego można go znaleźć w kategorii Artykuły szkolne. Dzieci kochają brudne rączki, a malowanie i rysowanie palcami jest doskonałym ćwiczeniem, które wspiera integrację sensoryczną dziecka. Jest świetną zabawą nie tylko dla dzieci w spektrum autyzmu.
Rysowanie węglem naturalnym krok po kroku
Do rozpoczęcia przygody z węglem potrzebny będzie papier i pałeczki węgla, opcjonalnie węgiel w drewnie. Najlepiej sprawdzi się gruby papier o wyraźnej fakturze, ale każdy inny, nawet zwykły blok rysunkowy, też zda egzamin. Przydatna będzie też gumka chlebowa, którą łatwo usunąć niepożądane kreski. Pracę warto zacząć od bardzo delikatnego zarysu przedmiotów czy postaci. Mogą to być ogólne kontury kompozycji. Na tym etapie łatwo skorygować kształty gumką. Gdy zarys satysfakcjonuje cię w 100%, uważnie przemyśl kwestię cieni i najjaśniejszych punktów. Jeśli rysujesz z wyobraźni, ustal skąd pada światło. Jeśli szkicujesz, patrząc na przedmiot, przyjrzyj się uważnie. W kolejnym kroku zacznij zacienianie najciemniejszym obszarów, rozcierając miękki węgiel na kartce. Możesz zrobić to palcem, patyczkiem higienicznym lub specjalnym wiszerem. Nadmiar węglowego pyłu od czasu do czasu zdmuchnij, by przypadkowym ruchem dłonią nie zabrudzić obszarów, które mają pozostać jasne. W ostatnim kroku użyj twardszego węgla, by nanieść detale. Zaletą tej techniki jest łatwość korygowania tego, co ma pozostać ciemne, a co jasne, a także tego, co chcesz, by było ostre na rzecz miękkich linii.